Korespondencja sztuk – literatura i sztuki plastyczne

Opis

Korespondencja sztuk – literatura i sztuki plastyczne. Na przykładach tekstów Stefana Chwina Katarzyny Wakuły stanowi omówienie zagadnienia obrazowości tekstu i problematyki relacji słowno-obrazowych w nawiązaniu do książek gdańskiego pisarza, przy użyciu najnowszych metod badawczych służących do opisu tekstów interdyscyplinarnych.

Trzy utwory prozatorskie: eseistyczna Krótka historia pewnego żartu (1991), ujęta w formę elipsy Esther (1999) i najgłośniejsza powieść Chwina – Hanemann (1995) wyodrębnione zostały z twórczości Stefana Chwina na podstawie wspólnych elementów, takich jak: czas akcji (przełom XIX i XX wieku, do lat 50. XX wieku), styl literacki (wyrażający się m.in. w rozczłonkowanym, skupionym na detalu języku wypowiedzi artystycznej), wyobraźniowość melancholijna, duchowość romantyczna, wielo- i interkulturowość, historia powojennego Gdańska i losów jego mieszkańców, obecność wątków afikcjonalnych. Ramę kontekstualizującą dla rozważań nad korespondencją sztuk w ww. tekstach Chwina tworzą nawiązania intertekstualne i metatekstowe, w szczególności do wczesnoromantycznego malarstwa niemieckiego.